Zaczął się kwiecień, miesiąc w którym umysłami wielu krajan władać zaczynają krokusy. Niezliczone tłumy ciągną wtedy w góry by podziwiać te urokliwe kwiaty. Z początku nie uśmiechało mi się być jedną z takich osób no, ale wiecie, każdy pretekst by wyskoczyć na Podhale jest dobry i… resztę już wiecie 😉
Są takie miejsca, które raz odwiedzone na stałe zapisują się w ludzkiej pamięci i co jakiś czas odzywają się niepytane „to co, pora chyba uaktualnić bazę danych i zobaczyć co tam u mnie”? Wysoki Wierch w Małych Pieninach bez wątpienia należy do takich miejsc.
Czytaj dalej „Małe Pieniny: Wysoki Wierch od strony słowackiej”
Powolnej nauki Tatr ciąg dalszy. Tym razem wybór był idealny: zimowe wejście na Trzydniowiański i Kończysty Wierch to nieustanna aria zachwytów, której wykonanie polecam każdemu 😉
Czytaj dalej „Tatry: Trzydniowiański i Kończysty Wierch zimą”
Dawno już nie czułem w górach TAKIEJ ekscytacji. Tak wiem, przecież przemarsz przez Małe Pieniny to tak absolutny klasyk, że głowa mała. Jakimś jednak zrządzeniem losu przez te wszystkie lata omijałem tę niewielką część naszych gór… w sumie nie wiem dlaczego. Jak wielkim błędem to było przekonałem się w zeszły weekend. Małe Pieniny są (spoiler) cudowne!
Czytaj dalej „Małe Pieniny. Miejsce, które odwiedzić powinien każdy!”
Wszystkie moje ostatnie wypady w Tatry to akcje spontaniczne, przez cały tydzień w pracy jakoś tak umysł nie wybiera się w góry, ale w piątek od rana działa na najwyższych obrotach i kończy się jak zwykle, 4 godzinki po robocie siedzę w pociągu i hur dur, jedziemy do Zakopanego!
Czytaj dalej „Tatry niemęczące: Hala Gąsienicowa i Kasprowy Wierch :)”
Przełom marca i kwietnia, czas kiedy górskie doliny i hale mienią się fioletem tysięcy krokusów. Okres kiedy tyle samo turystów wybiera się w góry by podziwiać dywany tychże kwiatów. Czas próby i charakteru dla tych, którzy owy tłum – chcąc czy nie chcąc -współtworzą. Czy diabeł naprawdę taki straszny jak go malują?
W tej całej szarudze za oknem jednodniowe okno (omen nomen) pogodowe nad Tatrami brzmiało jak wybawienie. Nie potrzebowałem 5 minut by podjąć decyzję o ostatnim w roku wypadzie w góry 🙂
